تا اوایل قرن نوزدهم، زمانی که صنعت نساجی مکانیزه شد، خرید حوله حمامی زنانه نسبتاً پرهزینه یا ساخت آن زمان بر بود. سؤالی وجود دارد که این ملحفه‌های بهداشتی چقدر برای افراد عادی اهمیت داشتند.
بالاخره حمام کردن در 200 سال پیش به اندازه امروز محبوبیت جهانی نداشت! بیشتر حوله‌های قرن نهم که باقی مانده‌اند، در واقع، حوله استخری نانو هستند که احتمالاً در پشت یا بالای دستشویی استفاده می‌شدند، مبلمانی که در روزهای قبل از لوله‌کشی داخل خانه، ظرفشویی و پارچ را با آب نگه می‌داشت.
بیشتر این حوله از کتانی طبیعی با دست بافته شده بود. مجلات زنانه فانتزی و کاتالوگ های سفارش پستی دارای الگوهای کتانی رنگارنگ بافته شده با ژاکارد (مخصوصاً قرمز و سفید) هستند، اما اینها احتمالاً پارچه های دست و صورت هستند. در دهه 1890 بود که پارچه تری نرم و جاذب تر جایگزین حوله کتانی ساده شد.
همانطور که صنعت پنبه در این کشور مکانیزه می شود، مواد حوله تبلیغاتی را می توان در حیاط و همچنین کالاهای تمام شده خریداری کرد. در دهه 1890، یک زن خانه دار آمریکایی می توانست به فروشگاه عمومی برود یا از طریق پست سفارش حوله های ترکی بافته، دوخته شده و لبه دار (پارچه تری) بدهد یا می توانست پارچه تری را در یار بخرد و آن را به اندازه مناسب برش دهد.
اندازه حوله حمام خانواده او را دوست داشت و خودش آن را سجاف کرد. انواع حوله‌ها در دسترس بود – بافت‌های پوشک، حوله‌های قلاب‌دار، حوله‌های “تصادفی” – عمدتاً از پنبه، زیرا تا دهه 1890 کتانی به طور تجاری در این کشور به مقدار زیادی بافته نمی‌شد. کارخانه‌های بافندگی تولید انبوه حوله تن پوش را در پایان قرن نهم آغاز کردند و از آن زمان تاکنون آنها را به روشی مشابه تولید می‌کنند.
- منابع:
- تبلیغات:
